दिवाळी फराळ (३)

 - शंकरपाळे - 

या पदार्थाला शंकरपाळे असे नाव का मिळाले असेल?  माहिती नाही.  कदाचित 'साखपाळे' असे नाव असेल आणि त्याचे बोलीभाषेमध्ये अपभ्रंश होऊन 'शंकरपाळे' झाले असेल. 

पूर्वी स्त्रिया त्यांच्या पतीचे नाव उच्चारित नसत, त्यामुळे जिच्या पतीचे नाव शंकर असेल ती या पदार्थाला "इकडचे" पाळे म्हणत असावी असा एक (काहींच्या काहीच) विनोदसुद्धा फार प्रचलीत आहे. 

काही का असेना, आपल्याला नावाशी काय करायचे आहे? तसेही कुणी थोर लेखकाने म्हणे म्हणले आहेच  की "नावात काय आहे?" (बिच्चारा जुन्या जमान्यातील लेखक, वर्तमान काळात असे कुणी म्हणणार नाही ... पण ते असो!)  आपला मतलब पदार्थाशी आणि त्याच्या चवीशी, नाही का? 

तर हा पदार्थ खरोखरीच गुणी आहे, अगदी गोडमिट्ट नसल्याने साखरेचे वावडे असलेल्यांना चालतो आणि जरा गोडसर असल्याने (माझ्यासारख्या) गोडखाऊ लोकांना देखील आपलासा वाटतो. खारे  शंकरपाळे देखील करतात काही जण, पण मी गोडच केले.  (का माहिती नाही) यावेळी पद्धत जरा वेगळी वापरली, एका पुस्तकामधे वाचून पण तरीही शंकरपाळे चांगलेच झाले आहेत. 

पाककृतींची ध्वनिचित्रफीत  : - 

** शंकरपाळे करताना मैदा उत्तम प्रतीचा वापरावा. 

** तळण्याकरता रिफाईंड तेल वापरले तरी चालते. 

** शंकरपाळे फार मोठे कापू नयेत. 

** शंकरपाळ्यांचा पारंपारिक आकार वेगळा असतो पण चौकोनी केले तरी चालतात. 

** साखर आवडीनुसार कमी जास्त घ्यावी. 

** तळताना शंकरपाळे आतून कच्चे राहणार नाहीत याची काळजी घ्यावी. 

** शंकरपाळे गार झाल्यावर हवाबंद डब्यात साठवावेत.